Waarom komen wij in actie voor de walvis?

Het plastic in de zee is een ramp voor de walvissen. Het grootste probleem van plastic is dat het niet verteert. Pas na jaren breekt het in kleine stukjes, maar daarmee is het nog niet verdwenen. Doordat het weinig weegt, waait plastic makkelijk weg. Via de wind en rivieren komt uiteindelijk veel plastic in zee terecht. Ook van schepen komt veel rotzooi af. Plastic kratten, plastic touw en het dodelijkste plastic: oude visnetten. Hieronder 3 problemen waar zeedieren het meest last van hebben:

1️⃣ VERSTRIKT

Een oud stuk visnet drijft in zee. Al jaren, er zitten gaten in en hangen losse touwen aan. Een spitssnuitdolfijn merkt het te laat en dan zit er een touw om zijn flipper en kaak. Hij komt niet los. Na een paar weken snijdt het touw in zijn vel. Als ze in plastic verstrikt raken, kunnen walvissen gewond raken, zoals deze bultrug-baby die verstrikt zit in een visnet. Soms kunnen ze niet meer goed zwemmen. In het ergste geval kunnen ze niet omhoog om te ademen

2️⃣ INGESLIKT

Een dolfijn ziet een stuk dwarrelend plastic aan voor een inktvis. Hap, slik, oeps…Een vinvis krijgt ongemerkt stukjes plastic binnen als hij zeediertjes uit het water zeeft. En soms misschien een grote lap… Met een maag vol plastic heeft de walvis geen trekmeer. Of erger: zijn darmen raken verstopt. Of het ergst: zijn darm scheurt door een scherp stuk plastic. Zo sterven veel walvissen ongemerkt op zee. Soms merken we het wel, als er een aanspoelt, zoals deze potvis in Indonesië.

3️⃣ VERGIFTIGD

Kleine garnaaltjes eten nóg kleinere algjes. Maar ze eten soms ook met alg begroeid microplastic. Dat zijn piepkleine stukjes plastic. Met die garnaaltjes krijgen baleinwalvissen ook plastic binnen. Omdat er soms gifstoffen in zitten, kunnen walvissen er uiteindelijk ziek van worden.

Dus kom in actie en jaag met ons mee voor een plasticvrije zee!