Hoe bedenkt kunstenaar Navid Nuur kunst?

De spullen die jij dus gebruikt om kunst van te maken, dat vinden andere mensen denk ik een beetje gek. Kan, kan. En wat is dit? Het is inderdaad afval van een kunstwerk wat mislukt is, wat weer een nieuw kunstwerk is geworden en daar kan je doorheen kijken. Dan kan je het goed ervaren. Ik zie een mannetje. Ja, precies. En dit is van dat schuim waar je bloemstukjes van maakt toch? Ja klopt. Je kan heel makkelijk je vinger erin duwen en daar maak ik dan beeldhouwwerk mee. Ja, doe maar uit. Wat je hier ziet is die ervaring van wat in je mond gebeurt, waar je ogen niet bij kunnen. Die versmelting. Dat beeld. Dat wordt nu vertraagd en zo getoond, zodat je de binnenkant van je mond zeg maar kan ervaren. Dus wat er gebeurt als je een ijsje eet, in je mond, dat zie je nu gewoon hier vertaald in beeld? Ja, en dat zijn kleine aardbeienzaadjes. Ja. Als je deze boom ziet. Waar denk je aan? Blaadjes, groen, voorjaar... zuurstof. Dat soort dingen. Maar ook hieraan? Euh. Dit is een verbrande boom? Nee, daar denk ik niet aan. Dat klopt. En je kan zelfs een stap verder. Hier heb je dat stukje verbrande boom. Hierop, zoals je ziet, zit vliegas. Dat witte. Ja, dat witte. Moet je je voorstellen, als je dat smelt op een heel hoge temperatuur, vormt dat samen een steen. Zo'n boom is ook een steen. Daarna probeerde ik dat te smelten en daar een bel van te blazen en die is geknapt. Ja, dat gebeurde in een flits van een seconde, knapte hij uit elkaar. Maar dit is de bel. We begonnen met deze groene boom. Klopt. Hoe in jouw hoofd komt dit er allemaal achteraan? Kijk, je leert op school dat een boom een boom is, maar deze is veel meer. Het is as. Het is een steen. En als je wil, in mijn geval, zelfs een bel voor eventjes. Ik probeer eigenlijk met mijn werk je hersens meer op te rekken en dat je al die mogelijkheden in die boom ook kan zien. En dat is iets wat je niet op school leert.