Wat is hakkelen?

Oké Anne, wat denk jij? Ik, ik…Ik, ik eh… Struikel jij ook wel eens over je woorden? Dat noemen we hakkelen. Bij hakkelen, herhaal, herhaal, herhaal je bijvoorbeeld vaak een woord. Of je zegt…Oh nee, nee, nee, nee, nee. Laat ik het anders zeggen. Je maakt een valse start met een zin waardoor je opnieuw moet beginnen. Dat je weet wat je wil gaan zeggen, maar je struikelt over je woorden. Bijvoorbeeld omdat je het spannend vindt. Of nee, omdat je afgeleid wordt. Je kunt ook beginnen met praten, maar niet de juiste woorden ervoor weten te vinden. In dat geval heb je last van woordvindingsmoeilijkheden. Hoe heet dat beest ook alweer? Zo'n beest met één bult. Niet twee zoals bij een kameel, maar een ehm…Laat maar. Daarnaast heb je nog een andere, extremere vorm van hakkelen en dat is stotteren. Wanneer iemand stottert, verloopt de samenwerking tussen de hersenen, zenuwen en spieren niet helemaal goed. De basis van stotteren is een bepaalde aanleg voor het maken van vloeiende spraakbewegingen, net zoals je wel of geen aanleg kunt hebben voor voetbal. Net als ballet is ook praten een vak apart. Dat de één makkelijk uit z'n woorden komt en de ander niet heeft te maken met neurodiversiteit. Onze breinen verschillen allemaal een beetje en er is veel variatie. Dus als de hersenen van de één nou net iets anders werken dan die van de ander, betekent dat niet meteen dat iemand een stoornis heeft. Wist je dat als je moeilijk op een woord kan komen er allemaal trucjes zijn die je kunnen helpen? Zo kun je bijvoorbeeld het alfabet aflopen om te zien of de eerste letter helpt om het woord te vinden. a, b, c d… Ik weet het, een dromedaris natuurlijk.