Hoe maak je een duurzame wollen trui?

Hee. Hee. Goedemorgen dames. Goedemorgen. Wat doe jij op mijn land? Ja, sorry, ik heb vannacht hier mijn tentje opgezet. Ik ben op zoek naar mensen met een hele kleine voetafdruk. Voetafdruk? Ja, mensen met de allerkleinste voetafdruk. De grootte van je ecologische voetafdruk hangt af van hoeveel je van de aarde gebruikt. Als iedereen op aarde net zo zou leven als wij Nederlanders dan zouden we drie keer de aardkloot nodig hebben om iedereen te voorzien. Dat kan beter. En daarom deel ik een prijs uit aan mensen met de kleinste voetafdruk. Ik blijk met mijn neus in de romige schapenboter te zijn gevallen. Boerin Reina heeft tientallen lammetjes, geiten en schapen. Als een schaap je recht aankijkt, hij heeft van die liggende pupillen. Klopt. Het zijn vluchtdieren. Dus dan kunnen ze een beetje om het hoekje kijken. Dan zien ze bijvoorbeeld of er een roofdier aankomt. En waarom heb je schapen eigenlijk? Nou, kijk maar eens wat je aan hebt. Vind je het niet mooi? Ja. Een beetje slordig. Nee. Jouw jeans bijvoorbeeld hebben al 7000 km afgelegd...voordat jij hem aan kan doen. En jouw trui heeft de halve wereld al over gereisd. Echt? Maar hoe zit dat dan? Nou, kijk hier, de meeste schapenwol komt uit Australie. Dan gaat het naar China toe, daar wordt het gewassen. En dan gaat-ie bijvoorbeeld naar Italie om gesponnen te worden. Maar het breien gebeurt dan weer in China omdat dat goedkoper is. En dan gaat-ie weer helemaal terug naar Europa om hier verkocht te worden. Wacht even, een trui die je hier in Nederland koopt is misschien wel drie keer over de wereld gegaan voordat je hem in de winkel hebt liggen? Ja. Absurd! Ja, het is idioot. Tja, en om die reden gooide Reina een paar jaar geleden het roer helemaal om. Ze zei haar topbaan op om zonder enige ervaring een schapenboerderij te beginnen. En da's nog eens andere koek. Dag en nacht werken en dan maar hopen dat je er iets aan verdient. Maar het doel was duidelijk: een echt Nederlandse trui maken van wol die niet de hele wereld heeft afgereisd. Nou, hier is-ie dan. Nederlandse vacht. EEN vacht van EEN schaap? Ja. Wauw! Wauw! Dit is heerlijk! Niks meer aan doen. Nou, zo makkelijk is het ook niet. Want als we een trui willen maken dan moet het eerst gewassen worden, en dan gesponnen, en dan geverfd. Dan worden er panden van gebreid, en die zetten we dan aan elkaar en dan heb je een trui. Heel veel werk. Ja. En dat gebeurt allemaal hier in deze werkplaats? We hebben breimachines. En wat we niet kunnen dat doen we ergens anders in Nederland. En zo kunnen mensen een Nederlandse trui dragen van wol hier achter in de wei. Klopt. Zo zorg jij weer dat die mensen een hele kleine voetafdruk hebben. Ja. Reina, ik ben helemaal overtuigd. Even zoeken, maar hier is-ie dan. Speciaal voor jou. De Gouden Voetafdruk. Ooooh. Wat leuk. Dank je wel. Helemaal blij. En zo heeft Reina de trofee voor de kleinste voetafdruk meer dan verdiend. En ik? Ik ga terug naar mijn tent om zelf mijn eigen Hollandse trui te breien. Al vrees ik dat dat nog wel even duurt.