Waarom verandert onze spelling?

Honderden jaren geleden wordt het woord ‘jaar’ op allerlei verschillende manieren gespeld: ‘jaar’, ‘jar’, ‘jaer’, ‘jair’, ‘yaer’, ‘iaer’. Ja, dat is misschien makkelijk voor de luie speller, maar de middeleeuwse schoolmeester zit maar mooi met zijn handen in het haar, ‘har’, ‘hare’, ‘haer’. Regels moeten er komen! De eerste officiële spelling van het Nederlands wordt gepresenteerd in 1804. En meteen is er protest, zoals van de dichter Willem Bilderdijk. Hij vindt bijvoorbeeld het woord ‘kagchel’ maar vreemd en spelt liever ‘kachel’. Zo worden de spellingregels regelmatig gewijzigd. Meestal komt dat voort uit onze eeuwige behoefte aan eenvoud: in 1934 veranderen ‘groote visschen’ in ‘grote vissen’. Een stuk makkelijker, al zijn er ook mensen die ‘makkelijk’ te moeilijk vinden en weer pleiten voor ‘makkelik’. Jaja. Voor het gemak staat sinds 1954 de juiste spelling in het Groene Boekje. In 1995 verschijnt daar opeens een ‘n’ in ‘panneNkoek’. Dat leidt ook weer tot veel ‘reakties’, al wordt die spelling ook weer afgeschaft, en zijn alleen ‘reacties’ nog toegestaan. Inmiddels is in de wet vastgelegd dat het Groene Boekje elke tien jaar wordt ‘geüpdatet’. En ja, dat schrijven we echt zo. (zucht)